Dag 19 van onze vakantie moet een relaxte dag worden. Niks moet, alles mag. Niets gepland. Waar we zin in hebben, doen we. We hebben een mooie stad, een prachtig strand en een leuk zwembadje, dus dat moet goed komen. Eerst maar een ontbijtje, weliswaar om 11:30 en dan heet het hier lunch, onbegrijpelijk. Het is weer eens een keer veel te veel wat we krijgen, dus we moeten de helft achter laten. Alleen Jeffrey heeft punten verdiend, want die heeft zijn bord leeg gegeten. Het is nog wat bewolkt als we aan het eten zijn, maar tijdens het eten trekt het open en wordt het lekker zonnig. Aan de overkant van de straat is het strand en we zien grote groepen mensen bijeen, er lijkt iets te doen te zijn. Daarom besluiten we naar het strand te gaan. Op het strand is er een groep van zo’n 180 jongens en meisjes die een soort toernooi aan het doen zijn van hardlopen, zwemmen, surfbord peddelen en nog meer. Wel leuk om te zien, maar niet spectaculair. We graven onze kuilen in het zand en geven ons over aan de zonnestralen. Het is niet heet, maar net warm genoeg om lekker in de zon te kunnen blijven liggen. Ideaal eigenlijk. We kijken wat rond naar de om ons heen vliegende bruine pelikanen die hier veel voorkomen en zeemeeuwen. Het is niet druk op het strand, gewoon gezellig druk. Jeffrey begint zich al snel te vervelen, hij heeft iets tegen zand. Als baby was het al een zeikerd als het om vieze handen krijgen gaat, dus dat zit er nog steeds in. Na zware onderhandelingen, hoezo relaxte dag, zijn we akkoord gegaan dat we om 14:56 naar het zwembad gaan. Op het strand is tot twee keer toe de ambulance moeten komen om twee van de sportende kinderen op te laden. Het gaat er ook wel echt fanatiek aan toe hoor. Op het oog gewone kinderen die door een tiental begeleiders fanatiek aangespoord worden er vooral nog een tandje bij te zetten. Wel op een positieve manier en je ziet de kinderen dan ook echt even sneller gaan. Ook wel een beetje typisch Amerikaans denk ik dat super competitieve gedrag.
We gaan naar het zwembad. Het is geen groot zwembad, maar groot genoeg. Er is ook nog een super hete Spa bij waar we ook een paar keer in gaan. We drinken en lezen wat, kortom een relaxte tijd en we houden het tot een uur of 18:00 uit. Eerst maar lekker douchen. Daarna gaan we rond 20:00 uur naar de binnenstad om wat te eten. Er rijden hier zogenaamde elektrische shuttle busjes, die je voor $ 0,25 naar de binnenstad brengt. Daar maken we gebruik van om in de State Street te komen, de uitgaansstraat van Santa Barbara. Het is vandaag een feestdag, Fiësta. Dit is een oude Spaanse feestdag. Overal in de stad en het hotel hangen ballonnen en wordt er met confetti gegooid. Veel confetti zit in lege eieren die ze overal op straat verkopen. Wij kopen er ook 4. Wat precies de bedoeling er van is weten we niet, maar we besluiten ze boven ieders hoofd kapot te knijpen, want iedereen loopt met confetti in zijn haar. Kenny en Jeffrey zijn er niet blij mee, Kayleigh en ik vinden het wel leuk. Er is veel muziek in de stad en in de hotels en in State Street is het vol met mensen die vanaf 12 uur vanmiddag al in de stad zijn en er zijn dan ook veel dronken mensen. Om de 50 meter staan er minstens twee politiemensen om eventuele ongeregeldheden de kop in te drukken. Er heerst een gezellige sfeer en er gebeuren verder geen rare dingen. Lekker gegeten in een restaurant en rond 22:45 gaan we weer terug. De shuttlebus rijd maar tot 22:00 uur, dus we moeten lopen. Het is zo’n 40 minuten lopen terug naar het hotel.
We gaan morgen naar Universal Studio’s in Hollywood. Ik heb met Jeffrey wel alweer zwaar moeten onderhandelen omdat hij eigenlijk niet mee wilde, maar we hebben hem met argumenten weten te overtuigen en de toezegging dat hij de laatste dag het voor het zeggen heeft. Nou moeders, houdt uw dochters maar binnen overmorgen.
We gaan nog wat lezen, gamen en BLOGGEN en op tijd naar bed, want morgen is het weer vroeg dag.
Tot morgen !
Aantal keer gelezen :280
