Ik heb het wel vaker over de vrouwen in mijn leven en hun rationele manier van denken gehad. Hun tomeloze inzet het gezin optimaal te laten functioneren om daarnaast moeiteloos een maatschappelijke carrière vorm te geven. Het kordate optreden in crisis situaties, het professioneel omgaan met veranderingen. Het gemak waarmee ze hun maandelijkse ongemakken trotseren en de kracht die ze hebben uitgestraald toen ze hun kinderen baarden. De vrouw 2.0, superwoman en andere superlatieven heb ik gebruikt om de vrouw op het podium te zetten waar ze hoort: plaats 1.
Wat zou het mooi zijn als ik nu zou ophouden met schrijven. Wat zou het prachtig zijn om nu een biertje te pakken en de lofzangen ontspannen en gelaten in ontvangst te nemen. Wat zou dat mooi zijn……..
Afgelopen week was het mooi weer en heeft iedereen een vrolijker humeur dan anders. De zon trekt ons naar buiten en tegen mijn natuur in heb ik gewoon een middagje vrij genomen, niet omdat het moest, maar omdat het kon. We hadden besloten te gaan barbecueën en Monique moest een lange dag werken tot half zes dus ik zou wat zaken voorbereiden. Ik neem de middag vrij en na wat uurtjes relaxen in de tuin zet ik mezelf aan het werk. Ik ruim binnen wat op, maak alvast een fruitsalade en bereid de BBQ voor op haar onvermijdelijke lot, de inname van een zak kooltjes en toebehoren die nodig zijn voor een gezellige BBQ. Ik maak de tuin nog wat schoon en rond half zes zijn de voorbereidingen klaar en kan de pret beginnen. Kayleigh die normaal in Amsterdam is blijft ook gezellig eten en Joyce komt zelfs uit Eindhoven speciaal op en neer om er bij te zijn. Alle ingrediënten om er iets leuks van te maken zijn aanwezig.
Als Monique rond 6 uur thuis komt en wij liggen te badderen in het zwembad na een in mijn ogen welverdiende ontspanning, komt de tsunami tot haar hoogtepunt: “Het huis een puinhoop!”, “Je had geen fruitsalade moeten maken want ik heb speciaal fruit gekocht”. Zelfs Brian zijn steun en toeverlaat in een crisis situatie: “Mam wat zie je er leuk uit vandaag!” slaat de plank volledig mis. De zon schiet achter de wolken weg en de barbecue slaat volledig dood.
Als de tsunami ietwat is gaan liggen, evalueren we de situatie en komen we tot de conclusie dat vrouwen boven de veertig kunnen lijden aan de symptomen van de pre-menopauze. Na een korte Google-sessie in de wereld van de pre-menopauze blijkt dat je alle wat minder sterke kenmerken van de vrouw wel onder deze pre-menopauze kunt scharen. En als dat nog niet genoeg is wordt de pre-menopauze nog gevolgd door de menopauze en wordt het geheel in stijl afgesloten met de op zich logische post-menopauze. Alleen de pre-menopauze kan al zo’n 6 jaar in beslag nemen. Soms begint deze fase zelfs vroeger…..
Ik ga er eens voor zitten en rekenen. Drie fases die 6 jaar duren is dus 18 jaar op eieren lopen voor de man om het proces niet te verstoren. Hoeveel jaar we achter de rug hebben weet ik niet, maar ik neem het mijn moeder alsnog kwalijk dat ze mij hier niet voor heeft gewaarschuwd. De vrouw op nummer 1? Ik weet het niet hoor……
[jetpack_subscription_form title=”Abonneer je op mijn Blog via E-mail”]
Aantal keer gelezen :301
