En dan is het weer zo ver. Eindelijk weer een mannen weekend. Een weekend met een thema en wel Formule 1 Hongarije. Dit keer gaan we met een busje. Ja, het is een van Driel busje. Velen van jullie kennen die busjes wel, wij vallen niet onder welke doelgroep dan ook, wij hebben het busje uit praktische overwegingen gekozen…. Een negen persoons busje met 8 man, dat wordt leuk! We vertrekken op 23:00 uur ‘s avonds en hopen de volgende dag rond 16:00 uur aan te komen in Boedapest zo’n 1350 km later.
Vooraf worden er slechts twee voorwaarden gesteld aan de deelname aan dit groepje race fanaten: goede zin en een fles van je favouriete (sterke) drank meenemen.
Iedereen verzamelt zich om 23:00 bij mij thuis en ik zal de eerste stint van de eerste kilometers voor mijn rekening nemen. Jeffrey en Kenny komen met de trein vanaf Breda. Ik pik ze op bij het station in Den Bosch en sta om 22:10 klaar. Krijg ik om 22:09 een telefoontje van Jeffrey. “Pap, we staan in Eindhoven”. Verward door deze opmerking laat ik een stilte vallen. “Pap?”, vervolgd hij. “Eindhoven? Hoezo?” pak ik het gesprek weer op. “Ja we zijn in Breda in de verkeerde trein gestapt en staan nu in Eindhoven”. Nou zo’n weekend gaat het dus worden.
In Boedapest aangekomen gaan we op zoek naar ons appartement, maar dat blijkt nog niet zo eenvoudig. We zitten midden in het centrum van Boedapest naast het castle dat twee parkeerzones heeft met slagbomen. Onbekend met dit fenomeen passeren we de eerste zone en staan voor ons apartement. Omdat dit kostbare parkeertijd is zoeken Jeffrey en Kenny een parkeerplek buiten deze zones. Omdat dit erg lang duurt gaan we er van uit dat ze het busje in Eindhoven aan het parkeren zijn.
Wij gaan intussen het appartement binnen, maar ook dat is niet eenvoudig. De instructies van de eigenaar leken op een scenario van een escape room: “Zoek een grote houten poort, daar bevindt zich een pincode kastje waar je een 8-cijferige code voor moet ingegeven. Na deze poort kom je op een binnenplaats. Zoek een sleutelkastje rechts naast een boekenkast. Na enkele minuten vragen we het een lokale bewoner maar die heeft nooit van ons apartement gehoord “Mickey’s castle apartment”. De naam vonden wij ook al vreemd maar nu wordt het verdacht. Uiteindelijk toch gevonden en in het sleutelkastje dat met een 4-cijferige code was beveiligd, zat de sleutel van het apartement. Een reusachtig appartement met 5 slaapkamers, een keuken en een woonkamer. De eettafel staat binnen enkele minuten vol met flessen cognac, whiskey en rum dus we voelen ons direct thuis.
Vrijdag tm zondag, heerlijk ontbijten met broodjes en beleg op de tribune of in de auto, alle races kijken die er zijn, lekker bier drinken en mannenpraat, mooier gaat het niet worden. We staan op met het liedje “Guten morgen” van Nana Mouskouri. Een liedje waar iedereen zo chagerijig van wordt door de vrolijke sfeer dat het die dag alleen maar beter kan worden.
Een mannengroep heeft een pispaaltje nodig, iemand om tegen aan te zeiken. Omdat Ton door zijn werk niet met het busje mee kon en later op de avond met het vliegtuig aankwam, is hij het geworden. Hij was feitelijk te laat dus reden genoeg om hem de pispaal te maken. Hij heeft het zwaar gehad. Vooral ik heb me op hem kunnen uitleven, waar ik spijt van heb. Ik zou eigenlijk sorry moeten zeggen tegen Ton, maar ja dat doe ik niet.
Max wint de race dus iedereen is blij. Niet alleen wij en niet alleen de aanwezige Nederlanders. Nee, we dansen met een dronken Ier en een groep Max fans uit Portugal. Nog steeds vreemd dat er buitenlandse fans zijn van onze Max.
Aan het einde van de race is het altijd een sport om op de baan te komen zodat we de huldiging van dichtbij kunnen meemaken. We hadden ons niet goed voorbereid dus wisten niet of- en waar we de baan op konden na de wedstrijd. Doordat er aan het einde van bocht 1 hekken op de baan geplaatst werden, gingen we er van uit dat er links een opening in het hek zou komen. Kenny sprong als een hinde van onze tribune af om langs het hek naar links de opening te vinden. Een aantal van ons volgde hem daarna. De opening die er leek te komen werd echter door de security weer dicht gedaan waardoor we pist waren op de security. Ze dreigde zelfs met de politie. Ipv ons te informeren dat de ingang naar de baan enkele honderden meters naar rechts was, bleven ze ons maar tegenwerken. Toen de ceremonie geeindigd was kwamen we pas tot de ontdekking waar de opening was en hebben we het feestje gemist. Een kleine teleurstelling na een heerlijk weekend! Bedankt mannen, en Ton.
Aantal keer gelezen :121
