Gisteren kreeg ik het verlossende telefoontje: “Gefeliciteerd pap, je bent Opa”. Op dat moment speelt er van alles door je hoofd. Jeffrey, mijn oudste zoon, heeft een gezonde dochter op wereld gezet, samen met zijn vriendin Sharifa. Jeffrey, die 31 jaar geleden precies hetzelfde heeft meegemaakt, alleen was hij toen de baby. Hij was toen het kleine mensje van amper 3 kg en 49 cm lang, vrijwel hetzelfde als zijn dochtertje nu.
Jeffrey waarmee we lief en leed hebben gedeeld in mooie en moeilijke tijden. Zijn eerste doelpunt met voetbal, zijn eerste drolletje op de wc waar we beide de slappe lach van kregen. Jeffrey, die altijd zichzelf weet te blijven en daardoor niets overhaast beslist. Hij stipt zijn pad uit in potlood omdat niets zeker in het leven is. Dat weet hij als geen ander toen hij op 14-jarige leeftijd zijn moeder verloor. En dan plots zit hij samen in een relatie met Sharifa waar alles in klopt. Plots gaat het dan ook heel snel, samenwonen, plannen maken en een gezin stichten. Plots is hij vader en plots ben ik Opa.
Opa, wat heb ik moeite met dat woord. Mijn beeld bij Opa is dat iemand oud is, maar ik ben niet oud, ik voel me niet oud. Daarom ben ik geen Opa. Nee, ik ben een vader van een vader, nee een trotse vader van een vader, nee een trotse vader van een trotse vader. Ja dat ben ik. Fijne vaderdag Jeffrey!
Aantal keer gelezen :200
he kerel nou nu je dan vader van een vader bent geworden kan ik je als trotse opa(want ik heb ook een kleinkind) als gelijke feliciteren. buiten dat je als vriend een heerlijk,leuk,grappig,aangenaam persoon bent zul je ook indruk op die kleine meid gaan maken. wees haar vriend en jullie zullen een pracht duo vormen. Geniet en als vriend zeg ik dat ze de grappigste en liefste opa van de wereld heeft.