En ze leeft toch door. Epiloog

Iedereen heeft er wel eens over nagedacht en heeft er een mening over. Is dat niet het geval, wordt het tijd je eens af te vragen wat jij zou antwoorden als ze je vragen of je een nieuw orgaan wilt krijgen, omdat je zonder dit orgaan zou komen te overlijden. Als je deze vraag bevestigend beantwoord, moet je jezelf ook als donor registreren en je organen beschikbaar stellen op het moment dat je er niet meer bent. Met Lizzy, de vrouw die ik bijna 9 jaar geleden heb verloren,  hebben we die gesprekken ook gehad en we besloten onze organen te doneren.

Op het moment dat je ook daadwerkelijk toestemming moet geven is het even heel erg schrikken. Je bent daar helemaal niet mee bezig en wilt daar ook helemaal niet aan denken. Toch hebben we het toen gedaan en een van de vragen die de transplantatie coördinator aan ons vroeg is of we wilde weten welke organen er een nieuw onderkomen hebben kunnen vinden.

Op 12 februari 2007 kregen we een brief van de transplantatie coördinator met de resultaten van de transplantaties. Ze schrijft:

“Op 9 januari jongstleden overleed uw vrouw en jullie moeder in het Sint Elisabeth Ziekenhuis te Tilburg aan de gevolgen van een hersenbloeding. Onder verdrietige omstandigheden heeft u ingestemd met donatie van haar organen ten behoeve van transplantatie. Met deze beslissing heeft u bij alle betrokkenen diep respect afgedwongen. Zoals ik u heb beloofd, stuur ik u hierbij de resultaten.” 

“De longen zijn getransplanteerd bij een vrouw van 51 jaar. Zij stond sinds augustus 2005 op de wachtlijst.

De lever is getransplanteerd bij een ernstig zieke 43 jarige vrouw. Zij was op de hoogurgente wachtlijst van Eurotransplant geplaatst in verband met een spoedig verwacht overlijden.

De alvleesklier is samen met de linker nier getransplanteerd bij een man van 52 jaar. Hij stond sinds juli 2005 op de wachtlijst.

De rechter nier is getransplanteerd bij een man van 54 jaar. Hij stond sinds mei 2003 op de wachtlijst.

Zonder uitzonderingen zijn alle transplantaties goed verlopen. De ontvangers hebben het ziekenhuis inmiddels in goede conditie verlaten.”

Ik hoop dat deze brief u samen tot steun en troost kan zijn bij de verwerking van het verlies van uw vrouw en jullie moeder.

De mensen die zijn getransplanteerd kennen u niet, maar realiseren zich heel goed dat hun nieuwe kans verbonden is met verdriet van een andere familie. Namens hen wil ik u danken.

Dit geeft absoluut een troostend gevoel. Het feit dat Lizzy meerdere mensen een tweede leven heeft gegeven kan niet anders dan troostend zijn. Heel bijzonder was de brief die we een jaar later kregen van een van de donoren:

Hallo beste mensen,

Ik ben een man van 55 jaar en heb 10 januari 2007 een nieuwe nier ontvangen van, zo is mij verteld, een betrekkelijk jonge vrouw (46 jaar). Men vertelde mij ook dat deze vrouw meerdere organen beschikbaar heeft gesteld voor donatie. Meer is mij niet bekend. ik heb HEEL VEEL RESPECT voor deze vrouw en ook voor haar nabestaanden. Jullie hebben e.e.a. gezamenlijk toch mogelijk gemaakt.
Ze heeft meerdere ernstig zieke mensen geholpen met deze organen waardoor deze weer een redelijk tot goedleven kunnen leiden. Ik heb sinds ik haar nier heb een zeer goed nivo van leven terug gekregen. Veel klachten zijn verdwenen en de nierfunctie is enorm toegenomen. Ik ben betrekkelijk snel na deze transplantatie weer hele dagen gaan werken en ik heb zelfs mijn oude vertrouwde functie weer op kunnen pakken. Ook mijn vrouw en kinderen zijn zeer dankbaar voor deze geweldige gift.

Voor jullie nabestaanden is het hopelijk fijn om eens te horen hoe het met de getransplanteerde gaat. De kwaliteit van leven is bij mij duidelijk verbeterd.

Na bijna 4 jaar dialyseren (buikspoeling) kwam geheel onverwachtst aanbod. De specialist zei tegen mij dat de match erg goed was en de kans van slagen erg hoog. Dit bleek tot nu toe juist.Ik had al eerder willen reageren, maar vond het best moeilijk om de juiste woorden te vinden. Ik hoop dat hierbij wel de juiste woorden gevonden te hebben. 
Het is juist moeilijk omdat ik moet oppassen dat mijn identiteit verborgen moet blijven. Mocht u behoefte hebben om hierop te reageren dan is dat welkom.

Ik wens u allen heel veel sterkte met het verlies van uw dierbare. Mijn gedachten zijn vaak bij jullie en haar.

We hebben nog een bedankbrief terug gestuurd en kunnen nu leven met de troostende gedachte dat het overlijden van Lizzy andere mensen heeft kunnen helpen een nieuw leven op te bouwen, en schrale troost maar wel een troost, want ze leeft toch door…..

Huil niet om de dagen die voorbij zijn, maar glimlach omdat ze er waren.

[jetpack_subscription_form title=”Abonneer je op mijn Blog via E-mail”]

 

 

 

Aantal keer gelezen :1126