Als de dood voor de deur staat. Laatste Hoofdstuk 16

9 Januari 2010. Drie jaar na haar overlijden. En zoals zo veel dingen in het leven is ook deze tijd weer enorm snel voorbij gegaan. Als gisteren staan de gebeurtenissen op het netvlies gedrukt en als gisteren voelt het om bij haar te zijn. Als gisteren voelt het om te dromen over toekomstige dingen samen. Dingen die je nog zou willen doen. Als gisteren voelt het om met haar te praten over de dingen van de dag, belangrijke zaken en onbelangrijke zaken. Als gisteren voelt het dat we met de kinderen samen naar Engeland zijn geweest met kerst. Als gisteren …

Maar gisteren is voorbij. Gisteren was de tijd met haar en vandaag is de tijd zonder haar. Vandaag is de tijd waarin je verder moet, of je wilt of niet. Voor je kinderen en voor jezelf, je zult verder moeten. En je verstand zegt dat het goed is dat je verder gaat, maar je hart houd je tegen. Je hart zegt: “Laat het maar gaan, blijf in gisteren hangen want dat is de tijd dat het fijn was en bekend.” En die strijd tussen je verstand en je hart gaat continue door. En de leegte die is ontstaan is er nog steeds, het missen zal altijd blijven. De leegte van wat je samen met elkaar hebt gehad, het lief en leed wat je samen deelt.

Maar de hectiek van het leven, de aandacht die de kinderen, je werk en je omgeving van je vragen, maken het dat je verstand het van je hart gaat winnen. Met je hart ga je dat bekende plekje maken, waarin je de gedachtes, je gevoelens en het verdriet in gaat opbergen. En dat plekje is van jou alleen, waar je naar toe gaat als je de behoefte hebt. Een plekje dat je zelf helemaal alleen kunt inrichten en kunt bezoeken wanneer je dat wilt. Soms wordt je naar dat plekje gebracht door een lied, een film of een theaterstuk, maar meestal ga je zelf naar dat plekje toe.

Het is drie jaar geleden, alsof de tijd heeft stilgestaan. Maar de tijd staat niet stil, die gaat door en dus moeten wij allemaal door. Marco Borsato heeft veel mooie liedjes gemaakt. Eén daarvan ligt wel erg mijn dicht aan het hart, omdat deze door Lizzy gezongen zou kunnen worden vanaf haar wolkje vol orchideeën:

Doe wat je altijd deed,
toen ik er nog was.
Leef elke dag voluit,
en met heel je hart.

En je vind mij,
en je voelt mij.
Ik ben dicht bij je,
mis mij.

Het is o.k.,
want ik mis jou net zo.

Huil als je huilen moet,
laat je tranen maar vrij.
Maar als je weer lachen kan,
hou je niet in voor mij.

Want ik voel jou,
ik beleef alles met jou.
Ik ben dicht bij je,
waak over jou.
En als je me zoekt,
ben ik er altijd.

Geniet alsjeblieft als je kunt,
elke dag voor mij.
Koester elk moment,
Het is zo voorbij.

Spring, lach en dans als een kind,
zet de schaamte opzij.
Doe het niet alleen,
open weer je hart.
Ook al voelt het vreemd,
je doet het ook voor mij

Zingen uit volle borst,
jaag je dromen maar na.
En weet wat je ook zal doen,
dat ik achter je sta.

Want ik voel jou,
ik beleef alles met jou.
Ik ben dicht bij je,
waak over jou.
En als je me zoekt ben ik er altijd

Doe wat je altijd deed

[jetpack_subscription_form title=”Abonneer je op mijn Blog via E-mail”]

Aantal keer gelezen :1625