BNa mijn aanzoek op 19 oktober vorig jaar, waar al onze kinderen bij waren, zijn we op 4 september j.l. getrouwd op een prachtige locatie in Den Bosch. Alle kids speelden tijdens deze trouwerij een belangrijke rol. Alle kleding op elkaar afgestemd en iedereen betrokken bij de dag die een van de mooiste van ons leven werd. Waarom zouden we de huwelijksreis dan ook niet met z’n allen doen? Waarom nemen we ze niet gewoon mee?
En dat is precieswat we nu aan het doen zijn. 14 dagen samen met de kids en aanhang naar Bonaire, met z’n elven. Als je een club van 11 man twee weken rondom de kerst tegelijk in een vliegtuig wil krijgen, is dat niet zomaar gedaan. Studie en werk zijn tenslotte onaangename onderbrekingen van een leven vol vakantie. Vandaar dat we in vier shifts op het vliegveld in Kralenberg, Bonaire aankomen. Na de eerste groep komt Kayleigh vanuit haar backpack vankantie uit Zuid Amerika vanaf Costa Rica aan. Daarna Sharifa die met Corona vertraging zat, gevolgd door Jessie en Nino die door school en werk pas later konden komen. Op kerstavond zijn we compleet en kunnen we met z’n allen kerst gaan vieren. Een bont gezelschap van individuen en karakters die elkaar voldoende op de proef hebben gesteld op eerdere uitstapjes zodat succes verzekerd is.. Een groep mensen die elkaar niet perse hebben uitgekozen. Een samengesteld gezin is tenslotte het gevolg van twee mensen die verliefd worden en in ons geval na 12 jaar gaan trouwen. De leeftijden op dit moment van de kinderen tussen de 19 en 30 jaar maken het dat er ook aanhang bij komt. Een gevarieerd gezelschap dat opvallend goed met elkaar om gaat. Een doorsnee vriendengroep zou er jaloers op kunnen zijn.
Op Bonaire wordt het je ook wel eenvoudig gemaakt. Met een azuur blauwe zee en een constante temperatuur van rond de 30 graden is het in dit duik- en snorkel paradijs ook wel heel moeilijk om chagerijnig te worden. In een prachtig kleinschalig resort hebben we 5 van de 13 beschikbare Cottages bezet en hebben dus net te weinig stemmen om de overige gasten er uit te gooien. Maar eigenlijk hoeft het niet want ondanks dat bijna alle huisjes bezet zijn zien we bijna niemand en lijkt het resort helemaal van ons te zijn.
Snorkelen rondom Bonaire is wel de hoofdactiviteit van de meeste vakantiegangers hier, ook voor ons. Toch zijn er genoeg mooie zandstrandjes en baaien om de vitamine D uit de zon tot ons te nemen. Voor mezelf had ik als doelstelling gesteld dat de vakantie helemaal zou zijn geslaagd als ik een schildpad zou spotten tijdens het snorkelen. Na ruim een week vakantie heb ik er al drie mogen aanschouwen op aanraak afstand. Adembenemend mooi om te zien.
We crossen met twee 4×4 auto’s het hele eiland rond naar verschillende strandjes, snorkelplekken en bezienswaardigheden. We koken, bbq’en en gaan uit eten, heerlijk.
En dan komt de laatste dag van 14 dagen in het tropisch paradijs. De laatste dag die nog een volle dag is want we vliegen pas on 22:00 ‘s-avonds. Als ik de koffer inpak, speelt de afgelopen 14 dagen als een tiktok filmpje voor me af. De rode zwembroek die ik de eerste dagen aan had toen we nog niet compleet waren, het blauwe blousje die ik aanhad toen we op kerstavond met z’n allen chique uit eten gingen naar BrassBoer. Alle items vertellen iets over de avonturen die we met elkaar hebben mogen beleven. Dankbaar dat we dit met de kinderen en hun aanhang hebben mogen beleven. Net voordat ik de koffer dicht wil ritsen doe ik er stiekem nog iets bij. Misschien mag het niet, misschien kan het zelfs niet, toch doe ik het. Ik stop er de liefde in voor dit eiland, de liefde voor mijn vrouw en mijn kinderen en ik neem het gewoon weer mee naar huis, samen met een klein beetje zon voor jullie thuis.
Aantal keer gelezen :156
